7
- 1 -
Het zit niet helemaal mee
OPNOGGEENVEERTIGCENTIMETER vanhet hoofdvanPiet
Storm klinkt plots een schel en indringend gepiep. Eerst opent
hij één oog. Het is helemaal donker om hem heen. Dan opent
hij nog een oog, met hetzelfde resultaat.
Hij probeert zijn gedachten op orde te brengen. Waar ben ik?
Wat isdat voor geluid? Ineensweet hij hetweer en is alleshelder.
Hij draait zich op z’n zij en graait met zijn linkerhand naar de
herriemaker. Maar het is lastig afstand schatten in het donker.
Met een korte plof en wat gerammel verdwijnt het apparaatje,
dat hem zo wreed uit zijn slaap rukte, tussen het nachtkastje
en de muur.
Piet gaat vliegensvlug op de rand van zijn bed zitten en zoekt
naar de schakelaar van het nachtlampje. Een seconde later
wordt de slaapkamer verlicht door een flauw licht. Achter hem
draait José zich omen kijkt hemslaapdronken aan. ‘Wat is dat?’
‘
Oproep,’ mompelt Piet, terwijl hij zijn hand tussen het nacht-
kastje en de muur probeert te wringen. Het past niet en onder-
tussen gaat de pieper vrolijk verder met herrie maken.
Piet pakt het nachtkastje ongeduldig beet en trekt het met een
ruk naar voren. Helaas is het snoertje van het nachtlampje wat
aan de korte kant. Ook de lamp stort achter het kastje. Ineens
is het weer helemaal donker.
‘
Nou, dat gaat weer lekker!’ moppert Piet met wat meer stem-
verheffing.
‘
Wat ben je allemaal aan het doen?’ vraagt José ongerust.
